Nota bene

Gedachten zijn prachtig – dat je kunt denken is een wonder. Je kunt nadenken, bedenken, vooruit denken, doordenken, denken aan. Je gedachten brengen allerlei onderwerpen binnen. Het denken is ons dichtbij, zo alledaags dat je er nauwelijks bij stilstaat. Die verwondering vind je soms bij kleuters. Ik hoorde er één laatst zeggen: gek hè, dat 3+3 zes is, maar ook 2 en 4! Daar proef je iets van de verwondering van een denk-ontdekking. En wanneer je je bezighoudt met wetenschap kun je ook genieten van het denken.

Ieder mens heeft mogelijkheden. Bijna ieder kind leert lopen en praten. En daarna komt er nog veel meer. En ieder kind heeft haar/zijn eigen talenten en manieren van doen. Het is prachtig als je opgroeit in een samenleving waarin je daar een bepaalde vrijheid in krijgt. Zodat je niet alleen de dingen doet, die je van een ander moet doen.

Die uitdrukking kan een oproep zijn in zijn algemeenheid. Welk geloof je ook hebt – geef het vorm.

Het vraagt om invulling. In de bijbel vind je dat vaak terug. Geloof in God vraagt om uitwerking in je denken, woorden en daden. In de bijbel vind je veel uitdrukkingen voor de praktijk van het leven in geloof. Gehoorzaamheid aan de richtlijnen van God, God dienen, beantwoorden aan je roeping, rechtvaardig zijn, Jezus volgen, discipel zijn, leven door de Geest, vrucht dragen.

Wij zijn breekbaar en kwetsbaar, vergankelijk. Dat wil je niet altijd. We willen geen twijfels, we willen sterk zijn. We willen liever af van onze piekerijen en twijfelbanen, van zelfverwijten, van ziekte die aandacht vraagt. Of van moeite op het werk.

Dat kan toch – als de kracht van het licht van God door Jezus zo groot is? Dan zouden wij toch sterker moeten zijn? Is die kracht van God dan wel zo groot?

Paulus schrijft zelfs in de moeilijkheden die hij heeft met de mensen van de kerk in Korinthe.

De bijbel is een dik boek waar je een beetje de weg in moet leren vinden. Maar dan is het een boek vol spannende geschiedenis, tegendraadse mensen en cliffhangers.

Een van de cliffhangers kom je tegen in de geschiedenis van het gouden kalf. De mensen van Israël waren ook toen al op zoek naar een beter land. Net als nu alle bootvluchtelingen. Net als in alle eeuwen mensen op zoek zijn naar eten, naar een zinvol bestaan. Israël had het geluk dat God een oogje op ze had. Toen ze in Egypte werden uitgebuit en klein gehouden hoorde Hij hun gejammer en geroep. En met veel machtsvertoon werd de koning farao er toe gebracht om het volk te laten gaan. Mozes was de aanvoerder van het volk. Hij was ook de tussenpersoon tussen God en de mensen. En wanneer Mozes op de berg met God in gesprek is, begint het volk te roepen om een god die voorop kan gaan. Omdat Mozes uit beeld is – en God onzichtbaar.

Wat doen je in de vakantie met je geloof? Is het een periode om lekker niets te moeten? Is het periode om al je gebed en bijbel lezen op nul te zetten? Of minimaal te houden? Voor mij is de vakantie ook altijd een periode om de bijbel op een andere manier te lezen. Om eens een heel bijbelboek door te nemen. Heen en weer lezen in een bijbelboek. Verbanden ontdekken binnen dat ene boek. Verbanden met andere personen of situaties in de bijbel.

De Heilige Geest – wat is dat precies? Hoe merk je dat Hij er is? Wat het precies is – dat kunnen we niet vaststellen. Er zijn wel aanwijzingen. In de bijbel wordt onthuld hoe God werkt in mensen. In het Oude Testament lees je over de Geest van God die Hij naar de mensen zal sturen (Jesaja 44:3; Ezechiël 36:27). Je kunt zeggen dat God zich laat vertegenwoordigen. Hij is niet in persona op aarde aanwezig. Dat zie je ook in het Oude Testament. Bij Abraham is het zijn stem en één keer is Hij er als persoon.

In Matteüs 22 en 23 kun je lezen hoe Jezus met de farizeeërs en andere bijbelkenners discussieerde en ze ontmaskert. Het is een keiharde ontmaskering waarin Jezus de dubbelheid schildert. En hoe hij ook aanzegt dat het oordeel daar over zal gaan. Je zou er cartoons van kunnen maken. Het gaat Jezus niet om het belachelijk maken van de theologen van toen. Hij wil ze voor het volk ontmaskeren; het gaat om de vraag waar het leven te vinden is.